Niemal każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę musi liczyć się z koniecznością pracy w godzinach nadliczbowych. Przez pracę w godzinach nadliczbowych należy rozumieć wykonywanie obowiązków służbowych ponad obowiązującą pracownika normę czasu pracy oraz pracę wykonywaną ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy. Pracodawca musi mieć jednak powód aby zobowiązać pracownika  do pracy w godzinach nadliczbowych. Mniej spotykanym powodem pracy w godzinach nadliczbowych jest konieczności prowadzenia akcji ratowniczej mającej na celu ochronę życia lub zdrowia ludzkiego, ochronę mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. Natomiast najczęściej spotykaną przyczyną obowiązku pracy w godzinach nadliczbowych są szczególne potrzeby pracodawcy.

Pojęcie szczególnych potrzeb pracodawcy było przedmiotem wielu rozważań Sądu Najwyższego. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 listopada 2009 r. II PK 51/09 zajął stanowisko, że ocena wystąpienia szczególnych potrzeb należy przede wszystkim do samego pracodawcy. W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy wskazał, że w przypadku pracy nadliczbowej w razie wystąpienia szczególnych potrzeb pracodawcy ocena, czy wystąpiły takie potrzeby należy z natury rzeczy do pracodawcy, warunkiem uznania, że podjęta przez pracownika praca ma taki charakter jest polecenie pracodawcy (wydane w jakiejkolwiek formie dostatecznie jasno wyrażającej wolę pracodawcy) lub co najmniej świadomość pracodawcy, że pracownik taką pracę wykonuje z jednoczesną choćby dorozumianą akceptacją jej wykonywania.

Ustrzec od pracy w godzinach nadliczbowych mogą się jedynie pracownicy którzy pracujący na stanowiskach pracy w których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. Należy również pamiętać, że liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku ze szczególnymi potrzebami pracodawcy nie może przekroczyć 150 godzin w roku kalendarzowym.

Wysokość wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych zależy od tego w jakim dniu i porze dany pracownik wykonuje pracę. Dodatek do wynagrodzenia za pracę w wysokości stu procent przysługuje w przypadku gdy pracownik pracuje w niedzielę, święto lub w porze nocnej. Natomiast w każdy inny dzień i porę przysługuję pracownikowi dodatek w wysokości pięćdziesięciu procent.