Odpowiedzialność współlokatora za powstałe zadłużenie czynszowe
Witam. Chciałabym zasięgnąć porady prawnej dotyczącej odpowiedzialności dzieci za zadłużenie czynszowe spowodowane z winy rodziców. Przez parę lat rodzice nie płacili za czynsz z różnych powodów, stracili pracę, złapali się w pułapkę kredytową. Nie informowali mnie o zaistniałych zadłużeniach tym bardziej, że w tym czasie uczyłam się jeszcze. Całe zadłużenie trafiło do egzekucji komorniczej i obejmuje wszystkie osoby w tamtym czasie zameldowane, w tym mnie. Obecnie od 4 lat czynsz płacony jest regularnie prze ze mnie. Dodatkowo spłacam bieżące zaległości, które jeszcze nie zostały skierowane do sądu, a potem do komornika. Nie jestem w stanie płacić jednoczenie bieżącego czynszu jak i zadłużenia znajdującego się u komornika jest to dług rzędu 15000 tysięcy wraz z kosztami komorniczymi. Mój zarobek to najniższa krajowa. W podobnej sytuacji znajduje się moja siostra. Z tą różnicą, że nie mieszka tam już od 6 lat. Założyła własną rodzinę, urodziła się jej córeczka.
Siostra za parę miesięcy chce wrócić do pracy, a „na dzień dobry” dostanie zajęcie wynagrodzenia. A to może zaważyć na poziomie życia dziecka. Dlatego zastanawiam się czy jest jakiś przepis prawny, który zdejmowałby z nas odpowiedzialność za ten dług. Wiem że zgodnie z prawem odpowiadamy za zadłużenie od czasu uzyskania pełnoletności. Lecz jest to wielce krzywdzące, bo oznaczałoby, że jeszcze przed uzyskaniem matury, musiałybyśmy szukać pracy, by spłacać zadłużenie. Pisemne prośby do wierzyciela )o umorzenie postępowania komorniczego spotkały się z odmową, pomimo przedstawionych rachunków i licznych zaświadczeń. Chcę podkreślić, że nie prosiłam wierzyciela o umorzenie długu co do wszystkich osób zameldowanych, lecz tylko i wyłącznie w stosunku do mnie i mojej siostry. Proszę o pomoc, gdyż nie chcemy do końca życia płacić za błędy popełnione przez rodziców. Z góry dziękuję za zainteresowanie się moim problemem.
Ponosi Pani odpowiedzialność za powstałe na mieszkaniu zadłużenie jeśli mieszkała Pani w nim w okresie w którym powstawało zadłużenie. Odpowiedzialność Pani jest solidarna z innymi dłużnikami i rozpoczyna się wyłącznie od dnia w którym ukończyła Pani pełnoletność. Zgodnie z kodeksem cywilnym za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Zgodnie z tą regulacja Pani odpowiedzialność ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres Pani stałego zamieszkiwania. Jednak ponieważ zaległości powstały przeszło sześć lat temu, może Pani powołać się na przedawnienie roszczenia.
W opisanym przypadku powstałe roszczenie przedawniło się z upływem trzech lat od dnia wymagalności. Roszczenie o zapłatę czynszu jest bowiem roszczeniem okresowym natomiast termin przedawnienia dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi trzy lata. Natomiast po upływie terminu przedawnienia ten przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.
Przy wyliczaniu okresu przedawnienia należy jednak wziąć pod uwagę fakt czy okres przedawnienia nie uległ przerwaniu. Do przerwania biegu przedawnienia dochodzi przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Bieg przedawnienia przerywa się również przez wszczęcie mediacji oraz uznanie roszczenia przez osobę przeciwko której roszczenie przysługuje.