Rozstanie rodziców małoletniego dziecka wiąże się z koniecznością ustalenia kontaktów z dzieckiem. Każdy z rodziców ma bowiem obowiązek utrzymywania kontaktów z dzieckiem bez względu na to czy posiada pełną władzę rodzicielską czy też nie. Konieczność ustalenia kontaktów z dzieckiem powstaje w momencie gdy prawo do sprawowania faktycznej opieki zostaje przyznane tylko jednemu z rodziców. Istnieje bowiem również możliwość zastosowania tzw. opieki naprzemiennej. Opieka naprzemienna daje każdemu z rodziców prawo do sprawowania pieczy nad dzieckiem przez okres dwóch tygodni. Wtedy oczywiście nie ma potrzeby ustalania kontaktów z dzieckiem gdyż każdy z rodziców ten kontakt ma zapewniony.

Prawo do kontaktów z dzieckiem obejmuje w pierwszej kolejności prawo do spotkania się z nim. Mogą to być zatem odwiedziny dziecka lub też zabranie go do własnego miejsca zamieszkania. Oprócz osobistego spotkania prawo do kontaktów obejmuje również możliwość kontaktowania się z dzieckiem za pomocą środków porozumiewania się na odległość. Najbardziej sporną formą kontaktów jest jednak kontakt osobisty z dzieckiem. Co prawda rodzice mają obowiązek porozumieć się miedzy sobą w sprawie sposobu oraz częstotliwości spotkać.  Jednak to jak często mają się odbywać kontakty z dzieckiem jest przedmiotem wielu konfliktów i sporów. Rodzice nie pamiętają bowiem, że przy ustalaniu kontaktów z dzieckiem powinni się kierować głównie dobrem dziecka a nie swoim własnym interesem, a czasami nawet chęcią zemsty na byłym partnerze. W przypadku gdy rodzice nie mogą dojść do porozumienie w sprawie kontaktów spór ten może rozstrzygnąć sąd rodzinny i opiekuńczy.

Niestety są również sytuacje gdy kontakt dziecka z jednym z rodziców zagraża jego dobru. Wtedy drugi rodzic ma możliwość zwrócenie się do sądu opiekuńczego z wnioskiem o ograniczenie kontaktów z dzieckiem. Ograniczenie kontaktów z dzieckiem może polegać przede wszystkim na zakazaniu spotykania się z dzieckiem bądź zakazaniu zabierania dziecka do swojego miejsca zamieszkania. Ponadto ograniczenie kontaktów z dzieckiem może polegać na możliwości spotykania się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd. Można również ograniczyć lub zakazać możliwości porozumiewania się na odległość.