Zasady przeliczania emerytury górniczej
Mąż złożył wniosek o przeliczenie emerytury z 20 najkorzystniejszych lat z całego okresu zatrudnienia, osiągał wysokie zarobki gdyż pracował na oddziale wydobywczym. Jak udowodnić rzeczywista wysokość wynagrodzenia z ubiegłych lat? Czy składniki stałe jak Karta Górnika ,dodatek za prace w systemie trzyzmianowym, deputat węglowy mogą być wliczone do wynagrodzenia z tych lat oraz odprawa emerytalna wypłacona w pierwszej połowie lipca? Czy od czternastej i piętnastej były w latach 1971-1991 odprowadzane składki na ZUS?
Zgodnie z § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. Nr 10, poz. 49 z późn. zm.) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty dla pracowników jest zaświadczenie zakładów pracy wystawione według wzoru ustalonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (druk ZUS Rp-7) albo legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy dotyczące okresów zatrudnienia i wysokość osiąganych zarobków.
W piśmie Wiceprezesa ZUS z dnia 14 lipca 1999 r. (SEn-7297-14/99) poszczególnym jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wskazano zasady związane
z dokumentowaniem wysokości wynagrodzeń w celu ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych. Wedle tych zasad:
- zaświadczenie ZUS Rp-7 powinno być wystawione przez pracodawcę lub jego następcę prawnego na podstawie dokumentacji płacowej; jeśli dokumentacja taka nie istnieje, zaświadczenie może zostać wydane na podstawie informacji zawartych w aktach osobowych, np. umowach o pracę, pismach o powołaniu, mianowaniu itp., angażach oraz wszelkich innych dokumentach potwierdzających wynagrodzenie danej osoby;
- przy ustalaniu podstawy wymiaru w oparciu o dokumentację zastępczą można uwzględniać tylko takie składniki wynagrodzenia, które przysługiwały bezwarunkowo
w czasie trwania zatrudnienia jako stałe składniki w określonej wysokości (wynagrodzenie zasadnicze, stałe dodatki określone kwotowo itp.). Dokumentację zastępczą stanowią zachowane akta osobowe pracownika i informacje w nich zawarte, wynikające np. z umowy o pracę, pism o powołaniu, mianowaniu, angaży oraz z innych dokumentów, określających wynagrodzenie danej osoby; - składniki wynagrodzenia przysługujące – w zmiennych wysokościach – warunkowo lub uznaniowo, mogą być uwzględnione tylko wówczas, jeżeli z zachowanej dokumentacji wynika w sposób niewątpliwy, że doszło do ich faktycznej wypłaty, w określonej wysokości, przy czym została odprowadzona składka ubezpieczeniowa;
- w przypadkach określenia wynagrodzenia stawką godzinową, możliwość ustalenia wynagrodzenia jest uzależniona od zachowania się danych dotyczących ilości godzin faktycznie przepracowanych w danym okresie na określonym stanowisku (dziennie, tygodniowo lub miesięcznie);
- przy braku możliwości uzyskania wymaganych dowodów dopuszczalne jest przyjęcie uwierzytelnionej kopii dokumentacji płacowej sporządzonej przez archiwum lub inny podmiot (także prywatny) przechowujący dokumentację danego zakładu pracy;
- jako środek dowodowy należy przyjmować także sporządzone notarialnie wypisy, odpisy i wyciągi z legitymacji ubezpieczeniowych, jak również poświadczone przez notariusza kserokopie legitymacji.
W trakcie postępowania dowodowego prowadzonego przez sąd można uwzględnić inne dowody, np. dokumentację płacową współpracowników zatrudnionych w danym okresie na stanowisku identycznym ze stanowiskiem osoby, która nie posiada druku Rp-7 lub legitymacji ubezpieczeniowej. Ponieważ Państwa sprawa znalazła swój finał w sądzie możecie Państwo przedstawić również dokumentację płacową współpracowników zatrudnionych na identycznym stanowisku.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), przychodem z tytułu stosunku pracy są m.in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W związku z powyższym wszelkie świadczenia pieniężne takie jak dodatek za prace w systemie trzyzmianowym, deputat węglowy, odprawa emerytalna mogą być wliczone do wynagrodzenia z tamtych lat.
Dodatkowe wynagrodzenie roczne jako przychód ze stosunku pracy powinno podlegać zarówno oskładkowaniu, jak i opodatkowaniu. W podstawie wymiaru składek nie uwzględnia się wynagrodzenia chorobowego, zasiłków oraz przychodów zwolnionych z oskładkowania zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.