Zasada powagi rzeczy osądzonej w postępowaniu cywilnoprawnym
Witam, kilka lat temu byłem zmuszony zaciągnąć kredyt za pośrednictwem firmy pożyczkowej. Po wielu perypetiach i wyroku sądowym na moją niekorzyść zapłaciłem zasadzoną sumę wierzytelności wraz z kosztami zastępstwa procesowego oraz odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty, wszystko zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądu. Była to kwota 2500 zł. Nadmieniam, że wierzyciel wystawił weksle na kwotę ok. 3500 zł więc Sąd uznał część kwoty z weksla jako bezzasadną. Po 6 miesiącach otrzymałem pismo od wierzyciela z podziękowaniem za wpłatę oraz z komunikatem, że jestem im jeszcze winien kwotę 1000 zł do całkowitej spłaty pożyczki. W piśmie brak tytułu prawnego, jest tylko powołanie się na umowę pożyczki. I szlag mnie trafił. Czy po wyroku sądu i zapłacie zasądzonej kwoty jestem im jeszcze coś winien? Weksel jako zabezpieczenie wykorzystali do sprawy sądowej. Proszę o radę. Najlepiej z odpowiednimi paragrafami.
Jeśli Pana wierzyciel złożył do Sądu pozew o zapłatę całej kwoty natomiast Sąd uznał tylko część powództwa zaś pozostałą część oddalił, to nie może on już dochodzić roszczenia w części oddalonej przez sąd. Brak takiej możliwość wynika z obowiązującej w postępowaniu cywilnym zasady powagi rzeczy osądzonej. Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami.
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006 r., IV CSK 89/05, prawomocny wyrok oddalający powództwo o zasądzenie części roszczenia ma moc wiążącą w sprawie, w której powód dochodzi pozostałej jego części, tylko wtedy, gdy obie części roszczenia wynikającego z tego samego stosunku prawnego oparte są na tych samych okolicznościach faktycznych. Natomiast w wyroku z dnia 24.10.2013 r. (sygn. akt IV CSK 62/13), Sąd Najwyższy orzekł, iż w razie prawomocnego uwzględnienia części roszczenia o spełnienie świadczenia z tego samego stosunku prawnego w procesie dotyczącym spełnienia reszty świadczenia sąd nie może w tych samych okolicznościach prawnych i faktycznych orzec odmiennie o zasadzie odpowiedzialności pozwanego.